Çakma Fotoğrafçı Bile Olamamak!

Yukarda görülen resim yada ne bileyim profilde yer alan resmimde böyle fotoğraf çekiyormuşum ,yıllarım bu işlerde geçmiş izlenimi veriyorum gibi. Gel gelelimki gram anlamam bu işlerden, bir hevestir komşumun makinasını alıp arada deniyorum nasıl çekilir felan diye ,kurcalıyorum makinayı. Ne makinalardan ne de lenslerden anlarım. Çekim tekniği deseniz oda yok.
Bir önceki akşam dışarı çıkarken yine heves yapıp makinayı aldım. Alırken aklımda neler var bir görseniz:Yok sokak lambasının altında bi yarısı karanlık bi tarafı aydınlık boydan fotolar, karanlık yolda yürüyen kişiler flm. Kurmuşum kafamda o fotoların hepsi çekilmiş beynimde. Ancak çekmeye gelince iş tabii sıçar. Basıyorum deklanjöre tık yok. Tık gelincede foto fazla aydınlık flaşdan yada ne bilim bulanık.
İşte o anlardan birinde Burağın ;
-abi bide gel şu tuşa basalım belki olur.
Dediği an durumun vehamiyetini anlamış oldum zaten

Nese o tuşa bastıkdan sonraki kareyide sizle paylaşmak istiyorum;


Gördüğünüz gibi ne kadar anladığımın çakma fotoğrafçı bile olamadığımın göstergesi. Normalde bu karede Burak da yer almalı. Zaten fotoyu kendisine gösterdiğim an suratındaki ifade herşeyi anlattı. "Abi hayatta herşeyi başarmak zorunda değilsin" gibi dostça bu sevdadan vazgeçirme çabası.

Buarada tuşun ne işe yaradığını öğrendik, kareden insanları yok ediyormuş.